Shpjegimi përse ecim pa qëllim ndërsa flasim në telefon mund të gjendet në shkencën e sjelljes dhe neuroshkencën. Kur flisni me personin përballë, truri krijon lidhje midis elementeve të ndryshëm, si: tonin, zgjedhjen e fjalëve, emocionet dhe gjestet e përdorura – komunikimin jo verbal. Neuronet pasqyrë (truri ynë social) merren me dekodimin e komunikimit joverbal dhe na ndihmojnë të interpretojmë mesazhet dhe të marrim reagime nga bashkëbiseduesi ynë. Këto neurone konsiderohen si një grup i veçantë që ka aftësinë të aktivizohet si kur kryen një veprim/lëvizje ashtu edhe kur vëzhgon një person tjetër që kryen të njëjtin veprim ose të ngjashëm. Një nga rolet e neuroneve të pasqyrës është lidhja e tyre me një proces kompleks të mendimit të quajtur formulimi i qëllimit.
TRURI I PËRKTHEN REAGIMET EMOCIONALE NË LËVIZJE
Megjithatë, gjatë një bisede telefonike, reagimet fizike ekzistuese zakonisht nuk janë më të disponueshme, por lidhjet e formuara me kalimin e kohës dërgojnë impulse në pjesët e trurit që janë përgjegjëse për lëvizjen, kështu që kemi ende mikroshprehje, gjeste dhe gjeste dhe edhe lëvizjet. Truri praktikisht plotëson atë që e percepton si të munguar dhe i përkthen përgjigjet emocionale në lëvizje, një përgjigje fiziologjike disi e pavullnetshme e bazuar në vite të kushtëzimit social. Pra, duke shkuar përpara dhe me radhë, emocionet që ndiejmë përkthehen në të vërtetë në veprim fizik.
POR KJO NUK ËSHTË E VETMJA ARSYE QË NE PO ECIM NDËRSA JEMI NË TELEFON…
Marilee Opezo dhe Daniel L. Schwartz, studiues në Universitetin Stanford, donin të zbulonin nëse kjo lidhje tru-trup, e përcaktuar nga ecja, mjafton për të stimuluar kreativitetin. Ekipi kreu disa eksperimente për të kuptuar më mirë se si ecja ndikon në të menduarit krijues, duke kryer testin Guilford Alternative Uses (GAU) – për të vlerësuar nivelet e origjinalitetit, fleksibilitetit, rrjedhshmërisë dhe përpunimit, dhe testin CRA, të zhvilluar nga psikologia sociale Marta Mednick (1962). ), për të matur potencialin krijues. Pjesëmarrësit i plotësuan të dy testet ndërsa ishin ulur, duke ecur në një rutine (për të matur ndikimet mjedisore), ndërsa ecnin brenda, ndërsa ecnin jashtë ose duke përdorur një karrige me rrota jashtë. Rezultatet ishin të qarta. Midis 81 dhe 100 për qind e pjesëmarrësve që ecnin ishin më kreativë se ata që ishin ulur, duke përfshirë ata në rutine. Vetë akti i ecjes, jo mjedisi, ishte faktori kryesor që rriti kreativitetin.
ECJA NA BËN MË KREATIVË
Si mund të rrisë kreativitetin tuaj të ecni në një rutine duke parë një mur të bardhë? Studiuesit besojnë se ekziston një marrëdhënie e ndërlikuar shkakësore midis fiziologjisë së ecjes dhe proceseve njohëse, por nevojiten kërkime më të gjera për të identifikuar shkakun e saktë. “Nuk po themi se ecja mund t’ju kthejë në Nikola Tesla, por mund t’ju ndihmojë në fazat e hershme të krijimtarisë”, thotë Opezo. Kështu që ecja ju bën më kreativ. Kjo nuk do të thotë se çdo punë duhet të bëhet duke ecur. Por meqenëse kjo kryesisht nuk është e mundur, ata, puna e të cilëve kërkon një perspektivë të re, ide të reja, sigurisht që mund të përfitojnë nga ky zbulim.
NË ÇFARË SITUATASH KALOJMË KUR FLASIM NË TELEFON?
Në përgjithësi, njerëzit enden kur janë në telefon me një klient apo perspektivë, kur janë në proces shitjeje, bindjeje, zgjidhjeje problemesh apo ankesash apo kur flasin. për një partner të ri sepse ata kanë nevojë për ide të reja, fleksibilitet dhe kreativitet.
/ www.emathja.com
© 2024, EMATHJA. All rights reserved.