Djathi zviceran përshkruhet gjithmonë si djathë me vrima. Ka një trup të fortë dhe një shije arrë, por të ëmbël. Gjithashtu ka shumë pak kripë në krahasim me djathërat e tjerë, thotë Dr. Mark Johnson, Shkencëtar i shquar në Qendrën Kërkimore të Qumështit të Universitetit të Wisconsin. Është bërë për herë të parë në shekullin e 14-të në Zvicër, konkretisht në Alpe. “Ishte një djathë i fortë që kishte një jetëgjatësi të gjatë dhe mund të transportohej lehtësisht mbi malet ku prodhohej. Sot, megjithatë, termi djathë zviceran nuk i referohet nga vjen djathi, por lloji i djathit, si prodhohet djathi”, shpjegoi ai.
“Prodhuesit e djathit shtojnë një bakter të veçantë të quajtur Propionibacterium shermanii. Kjo baktere fermenton acidin laktik dhe prodhon dioksid karboni. Dioksidi i karbonit mblidhet në vende të caktuara në djathë dhe krijon flluska të mëdha. “Asnjë djathë tjetër nuk e përdor këtë kulturë përveç djathit zviceran dhe versioneve të tjera të djathit zviceran, si baby Swiss, Maasdam, Jarlsberg dhe Emmentaler”, shpjegon Dr. Mark Johnson. “Djathi zviceran pa vrima quhet “zviceran i verbër”, por kjo konsiderohet një e metë”. “Nëse shihni djathë të etiketuar zviceran që nuk ka vrima, nuk është djathë i vërtetë zviceran dhe nuk do të ketë aromën apo strukturën që kërkoni”, shpjegoi ai.
/ www.emathja.com
© 2024, EMATHJA. All rights reserved.